ما به بچه‌های خود شیر فلسطینی می‌دهیم که بوی مقاومت می‌دهد نه بوی آوارگی، آنان را نمک پرورده سرزمین خود می‌نماییم، شجاع بار می‌آوریم، به آنها زبونی دشمن را آموزش می‌دهیم تا حماسه رقم بزنند.
گروه زنان و جوانان جشنواره تهران: لباس بیمارستان به تن دارد، مشغول مداوای بیمار بوده که خبر را به او می‌رسانند، در حیاط بیمارستان به دنبال دخترانش می‌گردد و همزمان دستهایش را به علامت پیروزی بالا آورده است. دخترانش را در آغوش می‌گیرد و بشارت شهادت پدر را به آنها می‌دهد. این تصویری از زن است که این روزها در غزه می‌بینیم. زنی که تمام معادلات سنت و مدرنیته را به هم زده است و تصویری از زن کنشگر به دنیا نشان می‌دهد که در هیچکدام از قالبهای رسمی نمی‌گنجد.
زن مسلمان فلسطینی، خارج از قالبهای رسمی زنانه اگر ما در این گوشه از دنیا به دنبال تعریف زن کنشگر، فعال اجتماعی هستیم،در سمت دیگری از دنیا که مصیبت جنگ و آوارگی را تحمل می‌کند، زنان غزه کنشگری و فعالیت اجتماعی را در بالاترین حد به نمایش می‌گذارند. جایی که تک تک اعضای خانواده و حتی فرزندان خود را از دست می‌دهند، اما از آرمان سرزمینی خود دست برنمی‌دارند، جلوی دشمن ضعف نشان نمی‌دهند و شهید خود را تقدیم آزادی سرزمینش می‌کند. آن طرف دنیا هم عده‌ای دنبال اثبات موثر بودن زن در جامعه با تحصیلات، اشتغال و فاصله گرفتن هر چه بیشتر از خانواده هستند، اما باز هم زن فلسطینی با یک قاب از مدل تربیت عدالت خواهانه و شهادت طلبانه فرزندان، یاری و همراهی همسر و پدر برای مبارزه با ظلم، تمام قد به تعاریف زن موثر غربی خط بطلان می‌کشد. تاریخچه فعالیت اجتماعی زنان فلسطینی زنان فلسطینی برای نمایش این تصویر نوین و پیشرو از زن مسلمان راه طولانی را آمده‌اند. اولین نمونه‌های حضور اجتماعی زنان فلسطینی حرکات محدود فردی و یا چندنفره در اعتراضات و تظاهرات ها بود. در سال ۱۹۲۱نخستین اتحادیه زنان فلسطین در شهر قدس تأسیس شد. اما اتفاق مهمتر در سال ۱۹۲۹ افتاد. در شهر اورشلیم اجلاس مهمی با شرکت سه هزار زن تشکیل شد که لغو اعلامیه بالفور و جلوگیری از مهاجرت صهیونیستها را به فلسطین خواستار شد. قبل از جنگ ۱۹۴۸ میلادی هم زنان فلسطینی سازمان زهرات الاقحوان (گل مینا) را در حیفا تأسیس کردند. این سازمان خدمات زیادی در زمینه پزشکی، تهیه غذا، آب و سلاح برای رزمندگان و مبارزان فلسطینی انجام داد. زنان فلسطینی پس از انتفاضه الاقصی آسیب زیادی از شرایط کشور خود دیدند. بعد از آن حادثه به ندرت زن فلسطینی که پیدا می‌شود که در خانواده‌اش شهید یا اسیر نداشته باشد. اکثر زنان فلسطینی «وفاء ادریس» را می‌شناسند، زنی که با عملیات استشهادی در سال ۱۹۴۸ تعداد زیادی اسرائیلی را به هلاکت رساند.
هر بحران، یک راه حل زنانه بر اثر جنگ‌های دوره‌ای و فشار رژیم صهیونیستی بر مردم فلسطین در بازه‌های زیادی مدارس در این کشور تعطیل می‌شدند و یا کسب و کارها از رونق می‌افتادند. اینجا هم نوبت زنان فلسطینی بود که بحران را چاره کنند. به عنوان مثال در سال در سال ۱۹۶۳ میلادی اتحادیه زنان فلسطین بنیان گذاشته شد که در زمینه-های سیاسی و اجتماعی به فعالیتهای مهمی روی آورد که برخی از آنها عبارتند از: تأسیس پرورشگاه و کودکستان، آموزشگاه برای زنان و دختران در اردوگاه آوارگان و نیز دایر نمودن کلاس مبارزه با بی سوادی. یا موسسه صامد که تشکیلات بود در زمینه کارآموزی برای پسران و زنان شهدای فلسطینی و فراهم نمودن زمینه اشتغال آنان، ایجاد پایه های مالی و سرمایه ای برای تأمین نیازهای مادی فلسطینی ها به گونهای که این افراد برای ادامه مقاومت مصمم گردند و دغدغه ای در زمینه های اقتصادی نداشته باشند و… . در واقع مؤسسه صامد سه منبع اساسی تولید داشت: صنعتی، کشاورزی و تجاری. اگرچه این نهادها و سازمانها به خاطر شرایط بدون ثبات فلسطین و شهرهایش بعد از چندی تعطیل یا منحل می‌شدند اما هرکدام در زمان خود تاثیرات مهمی بر جامعه به مثابه یک خانواده در راستای یک هدف واحد گذاشتند. خانواده‌ای که زنان آن را اداره می‌کردند.
زنان فلسطینی در سالروز اشغال سرزمینشان با حمل کلید خانه‌هایی که به زور از آن رانده شده‌اند، تأکید دارند که روزی به خانه و سرزمین خود باز می گردند چهره زنانه جنگ در سال ۲۰۲۰ رسانه انگلیسی د کانورسیشن در گزارشی درباره نقش تاریخی زنان فلسطینی در مبارزان علیه رژیم صهیونیستی نوشت: « بر خلاف آنچه که ممکن است از مبارزات ملت فلسطین تصور شود، زنان نقش فراوانی در مقاومت فلسطین، خصوصا در غزه و کرانه باختری (داشته و) دارند. ناظران خارجی تمایل دارند تا چهره غزه را به شکلی کاملا مردانه تصور کنند، به شکل یک نیروی شبه نظامی با ریش و یا مردی که در حال پرتاب سنگ به آن طرف فنس‌های موجود در مرز است؛ اما زنان فلسطینی به عنوان مبارزه، چه در غزه و چه در کرانه باختری، حضوری فعال دارند، که نه تنها علیه اشغال ناعادلانه به مبارزه برخاسته‌اند؛ بلکه به عنوان ستون فقرات جامعه‌ای تکه پاره شده و خسته از اشغالگری‌ها، عمل کرده‌اند.»
این دست نظرات حتی از طرف غربی‌ها که با تعریف وظائف و مسئولیت‌های زن مسلمان در خانواده و جامعه بیگانه هستند، نشان می‌دهد که زنان فلسطینی در نمایش سبک جدید زنانگی و ظهور و بروز در جامعه موفق عمل کرده‌اند. موفقیتی که اگرچه از دل یک تراژدی بیرون آمده است اما عزم راسخی را به دنیا نشان داده است که خارج از جذابیت‌های زنانه، مدیریت امور سرزمین غصب شده خود را بر سرانگشت شجاعت و قدرت زن بودن گرفته‌اند.
*** در کتاب مقاومت فلسطین پس از اشغال، نویسنده از زبان مادری که در یک اردوگاه آوارگان مستقر است می گوید: ما به بچه‌های خود شیر فلسطینی می‌دهیم که بوی مقاومت می‌دهد نه بوی آوارگی، آنان را نمک پرورده سرزمین خود می‌نماییم، شجاع بار می‌آوریم، به آنها زبونی دشمن را آموزش می‌دهیم تا حماسه رقم بزنند. پایان پیام/
